""Gústame observar o río de noite. Esa color negra e brillante resúltame como misteriosa. Pasábame xa así cando era nena2. Atrevinme a dicir: "Quizais teña que ver coa morte de tío Adolfo, o afogado". Díxome que non, que era un sentimento anterior. "Esa foi sempre a teoría do teu pai, que o río carece de misterio e que todo está na miña imaxinación desde que pasou aquilo"."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 187.
No hay comentarios:
Publicar un comentario