"O rostro máis ben sereno do principio, cando subimos ao coche no patio da casa de Beiro, mesmo a color da pel, que daquela tiña o ton escuro e brillante dun sol de ouro pegado na cara, foran cambiando lentamente ao longo dos quilómetros que levabamos percorrido."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 191.
No hay comentarios:
Publicar un comentario