mui pouco a pouco

"Un pitido estreito i afiado avisóunos. Saían agora mismo, xusto dentro de tres minutos atención señores viaxeiros o tren estacionado na vía terceira andén segundo efectuará a súa saída transcurridos tres minutos, tres puntiños negros que lle cubren cada ollo enchendo o espacio da conciencia, pinchando a memoria, que se desinfla pouco a pouco

mui               pouco                a                         pouco,

ó compás do tren, perde o equilibrio e cai ó longo do asento derrotado polo sono.

 (...) Tamén il pensóu en dormir, pero preferíu abrir un exemplar de "La Región". Pasóu as páxinas de presa, unha a unha, ollóu pra súa dereita, onde dormía ó relaxado ó brazo secular e sobresaltóuse pra sí: ¡Aí o saco das patacas! Entón pechóu o xornal..."

Carlos Casares, Cambio en tres, ed. Galaxia, colección "Illa Nova", Vigo, 1969, 1ª edición, páxs.52-53