están os monseñores e os fillos ilustrísimos e as portuguesas igualmente ilustres do "Suevia" e as que nunca foron ilustres pero souberon da tristeza de non ter fronteira e si sífiles e moitos máis están que non se reconocen na penumbra pero foron a putas con señores e beberon o viño dos vencidos e souboulles ben, porque o viño en Serenou é sempre triste e a tristeza acostuma
e está (por fin chegou) tamén Vicente Risco.
Xa nesta Santa Compaña
só se botan de menos as bragas ardorosas
de Rosario Grandal,
ascendida ós infernos en orgasmo.
Guede, Manuel. Contra Serenou. Ed. Sotelo Blanco, 1985, páx. 35.
No hay comentarios:
Publicar un comentario