Ourense. Ouréns.

"Ourense. Ouréns. Un equilibrio de luces únicas na primavera e de loucura enardecida nos veraos. Outonos que relumbran co orientalismo da Capela do Cristo, na que ainda se non teñen apagado os ecoares da misa declamada até o engulo por un Rey Soto pecador, de manos femeniles e perfumadas. Invernos que lembrarei mentras viva, pois as néboas invadían as caixas dos peitos nativos, os ollos facíanse máquinas fatigadas de intentar perforar tanto interior, as tendas minúsculas de pemento picante e carqueixas emitindo luces tímidas na tardiña, os probes e as xentes de má vida -coma nos contos decimonónicos- a durmir as bebedeiras onda a fervedoira da Burga, e a cidade enteira agurgullaba na humidade coma unha besta dos pantanos."

Méndez Ferrín, Xosé Luis. "Limiar" en  Contra Serenou de Manuel Guede. Ed. Sotelo Blanco. Barcelona, 1985. páx. 14.