¡Cidade de cascudas!
Madame en Serenou.
Pedra damodo,
pedra que maxina
mil xeitos de poñer preguiza á morte.
Ponlle datas ó duelo e rematemos.
Éste é o vértice,
o prisma lexendario.
Aquí un dos dous abonda.
¡Pechádeme estas portas!
Que a linaxe dos noso
nos condene
a vivir con candados no destino.
Que non fuxan as sombras,
que as súas biografías nos torturen
deica o cabo do mundo.
Guede, Manuel. Contra Serenou. Ed. Sotelo Blanco, 1985, páx. 31.
No hay comentarios:
Publicar un comentario