O curazón naquizado

"Logo escomencei eiqui as escursiós beira d´o Miño, as visitas á cuna d´os abós, os paseyos pol-as ribeiras d´o Barbaña, as ardentes horas d´a sesta pasadas n-unha caracocha n-a sombriza conca d´o Loña, é por fin aquil cambeo brusco aquil doído espertar d´un curazon adormido ós arrulos d´a purisima bris d´a Natureza... As escursiós abandoadas, as cacerías esquecidas, os sonos desfeitos, ó curazón naquizado, os ollos sin paisaxes porque os esborreaban as bágoas, é por fin este currunchiño Beira ó Barbaña que ti me ofreciche decindome tristeiro."

Francisco Álvarez de Nóvoa, "O Espertar", Beira o Barbaña. Paisaxes, Ed. do Castro, 1993. Edición facsimilar  a partir da única edición que se coñece: Ourense, 1894, Imprenta de "El Derecho". Páx.8