"Pero máis gracioso era oírlle conta-las conversas que tiña coas rapazas, cando as namoraba:
"Pois atopeina no camiño de Moreiras e... dixenlle eu:
-¿Onde vas? -e respondeume ela-: Vou ás Airas. -E díxenlle eu-: ¿E logo a que vas ás Airas? -E díxome ela-: Vou levar estes lacóns ó crego. -E díxenlle eu-: ¿E de quen son os lacóns? -E díxome ela-: Son do señor Bertolo."
E sempre co "díxenlle eu e díxome ela" dediante, estaba dúas horas para lle non dicir nada."
Francisco Álvarez de Nóvoa, "¡Tanto ten!", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.119
("As Airas" é un lugar da parroquia de "Moreiras" no concello de Toén-Ourense)
No hay comentarios:
Publicar un comentario