Salto do can

“Collimos o camiño, atallando polo Saltodocán, costa arriba. Ó paso que iamos subindo, a auga viña máis fera e dura nas rachas do nordeste... A terra dos eidos estaba enchoupada, cos regos dos labrantíos coasi asolagados, e cando nos metiamos polos fondales pra atallar, afundíansenos os pés hastra as canelas.” 

  Eduardo Blanco Amor, A esmorga. Ed. Galaxia, 14ª edición, xaneiro 1995, Vigo. páx.44