O mesón do Roxo

“-Non señor, non; cando se armou a zarrazina no mesón do Roxo, nós xa sairamos” páx.77

“Se queredes imos ó mesón do Roxo, que coma todos os que van alí son xente de avería i o que máis i o que menos... A máis diso son coasi todos forasteiros, coma sabedes. Hoxe ten que habere moito xentío pois é víspora da feira do sete i ármase alí decote unha chirlata de arrieiros e tratantes que dura toda a noite... Se gañamos ímonos no tren das cinco pra Monforte uns días até que pase isa encalsamada, que noutras piores me teño visto e total sempre é máis o bruído que as noces” páx.70

  Eduardo Blanco Amor, A esmorga. Ed. Galaxia, 14ª edición, xaneiro 1995, Vigo.