Fuxindo da casa da Nonó

“Saímos alandillando porque xa o Fermín e o Sardina se nos viñan enriba. Ó chegar o calexón da Pena Vixía, o Bocas ordeou: -Temos que nos asoparar. Dentro dun istantiño, xuntámonos na casa da Nonó. Entrade sen petar, pola porta da Santísima Trinidade, pola parte de atrás, que vai dare á cociña...” páx.62 

“Nós botamos pra forra pola porta de atrás e saímos todos tres a eito, coma chuspidos... Detrás de nós, oíanse os brados da xiganta enchendo toda a praza da Santisma Trinidade: -¡Ladrós, criminales, golfos.. ¡Botádelle a mau a ises...!.!” páx.69

 

“Cando paramos de correr, aló pola praza do Correxidor, ouvíronse no reló da catedral as badaladas de meia noite.” páx. 69

“Tiramos pra arriba con intención de meternos na casa do Milhomes, que vivía na rúa de Crebacús.” páx.69

 

“Botamos a andar baixando pola rúa dos Fornos” páx.71

“Dende o gonzo dunha porta, onde nos meteramos pra deixar paso a uns que cruzaban  pola rúa da Estrela” páx.71

“Cando voltaron a entrar, apretamos o paso e metímonos pola rúa do Tecelán” páx.71

  Rúa de San Francisco (antiga Tecelán).

“E sen sabere como, atopámonos na rúa do Istituto...i ó chegar frente ó adral da eirexa de Santa Eufemia, vimos que estaba aberta e metímonos nela como ratos...” páx.73

Atopamos a Igrexa de Santa Eufemia na rúa do Instituto (hoxe Lamas Carvajal).

“E logo fumos a dare á Fonte do Rei onde mexamos na pía, con licencia de vostede” páx.75

  Eduardo Blanco Amor, A esmorga. Ed. Galaxia, 14ª edición, xaneiro 1995, Vigo.