"Cando tras varias xornadas de marcha avistaron a cidade, comprobaron que xa nada tiña que ver co seu fundador. Cunha sólida muralla soportada por contrafortes e gornecida con moitas torres e troneiras, Allariz só era accesíbel pola porta da Rúa Nova tras a que había que franquear o túnel de augada.
Brais observaba marabillado aquela fermosa fortaleza cun perímetro duns mil cen metros na que se sucedían defensas, foxos e torres, especialmente a da homenaxe situada ao redor dun lenzo na praza dos Brancos. (...)
O núcleo urbano englobado nas murallas era un fervedoiro de artesáns, mercadores, esmoleiros e tolleitos que pululaban de aquí cara a alá cubertos de farrapos e suciedade prometendo bula e penitencia redimida a quen lles fixese a caridade."
Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.130-131
No hay comentarios:
Publicar un comentario