Nin unha soa cicatriz

"O coloso referiulle a historia dun cazador de Cotobade posuidor dun magnífico can de caza...(...)

  Sen vacilar, intentando vencer a dúbida, cargouno a lombos do seu cabalo e comezou a galopar sen destino. Chegando preto de Bañiño, pareceulle lugar dabondo afastado e aí o abandonou.

  Transcorreu un ano e o cazador tiña tantos remorsos por abandonar á súa sorte a tan leal compañeiro que decidiu regresar onde o deixara para recoller os seus restos, e polo menos enterralo xunto ás raíces dunha oliveira próxima á súa casa.

  Así marchou decidido e, ao chegar ao seu destino, atopouse para o seu asombro con que o can estaba bebendo do manancial do Bañiño. A sorpresa foi enorme, non xa porque estivese vivo, senón porque non quedaba nin unha soa cicatriz da terríbel ferida coa que o abandonara. (...)

 Xusto no momento no que o camiño entre santa María de Arcos e Pol de Piteira se desviaba á esquerda conducindo até unha fonte de augas sulfurosas, o mozo comezou a mofarse do seu compañeiro."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.152-153