"Repostos, alimentados e descansados, ao día seguinte ambos os dous amigos despedíronse dos veciños do lugar tomando a dirección de Baltar pola ruta de Meaus.
Aquel territorio comprendido entre Baltar e Calvos de Randín, composto por Rubiás, Meaus e Santiago, parecía un lugar aparte no mundo. As súas xentes eran sinxelas, amábeis e hsopitalarias. (...)
Coa única facenda dun cabalo, a muller baixara soa a Serra da Pena cando, baixo unha copiosa nevada, entrara en dores de parto."
Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.102-103
No hay comentarios:
Publicar un comentario