Chincharrazos: química e certezas

"Supuxen que o Tytadine debía ser un rebumbio de xente. Había moitos anos que non entraba, concretamente dende que Marina lanzara a hipótese de que non eramos dous, senón tres, mais logrei sacar forzas para deixarme ver nun ambiente que agora sería demasiado hostil. Se todo ía como pensaba, antes de pedir cita no Delirios íanme sentar ben un par de chincharrazos de licor. (...) Na Praza do Correxedor, a estatua de Otero Pedrayo falaba para un auditorio fantasmal. As xélidas temperaturas impedían permanecer máis de cinco minutos á intemperie sen desexar  licores vigorosos. Non ocorría o mesmo as fins de semana, cando o patriarca amosaba os seus dotes de orador ante un público atordado polo garrafón, á procura de química e certezas."

Diego Ameixeiras, Baixo mínimos, ed. Xerais, xuño, 2004, páx.63-64