"O vehículo perdeuse con resolución polo Progreso adiante. Sentei nun banco da Alameda, permanecín uns minutos coa cabeza somerxida entre os brazos e logo dei uns pasos para divisar unha panorámica do Parque do Barbaña, que a esas horas semellaba un océano maino e silencioso en comparación co estrondo da zona vella. Tiña o lombo humedecido. As cinco da madrugada. Descendín ata a Praza de Abastos, dei un par de voltas cara a ningures e nunha esquina de Doutor Fleming atopei unha fulana á que chamei Verónica. O máis elocuente que me dixo foi que vendera o corazón de estraperlo e que no seu lugar colocara un caixeiro automático."
Diego Ameixeira, O cidadán do mes. Ed. Xerais, 2006, páx. 75.
No hay comentarios:
Publicar un comentario