Medo no corpo

 -(...) Alguén do oficio comentoume que andaba recrutando xente para facer uns traballiños por Mariñamansa, así que aceptei. Non tiña elección. O choio consistía en meterlle o medo no corpo a algúns balas perdidas que paraban nun solar preto dunha urbanización de luxo que se acababa de construír. Persoalmente, nunca pasei dalgún disparo ao aire, mais algúns dos meus compañeiros colléronlle gusto ao xogo e mallaban nos fulanos por simple diversión."

Diego Ameixeira, O cidadán do mes. Ed. Xerais, 2006, páx. 112.