"Este mar inundouse de promesas
case efémeras, túrbidas, convulsas
contra os flocos das ondas intanxíbeis.
O anzol retrovisor desta hipotermia
semella da gravata a cor das ascuas.
No autobús da saudade o alento proe
coa asfixia dunha nube desangrada,
coa carauta mordaz da caramuxa.
Segue a nevar o vento e o sono morre.
Detrás da néboa o felo a voz apaga."
“Detrás da néboa o felo” de Alexandre Nerium (seudónimo de Francisco Manuel López Martínez, Fisterra-1960)
Ed. Amastra-N-gallar. Santiago de Compostela, 2014. páx 27-29. Edición non venal.
(Fonte: www.felosdemaceda.com)
Carguizoi, 23 de febreiro de 2019. |
No hay comentarios:
Publicar un comentario