"Pelicas de raposa, aigas en mitras,
brancos mouchos de endexamais regreso
cara á terra. Coa noite o val esperta
baixo as uces. No seu voar a anguria
cuberta de nostalxia e de xeada.
Treme coa dor o fustigar da orixe.
Ataviar de alamares a inconsciencia.
Núa abordaxe da cinzarra: o orballo.
Abofé que o solpor a cor camufla.
E a vaga da soidade o ardor acada."
“Detrás da néboa o felo” de Alexandre Nerium (seudónimo de Francisco Manuel López Martínez, Fisterra-1960)
No hay comentarios:
Publicar un comentario