"Sente a avidez dun xaramiño enfermo
golpeando das amuras o solsticio.
Podrece o tempo, absorto, na voráxine,
cara ás mitras sen luz e sen salouco
de aigas coas ás abertas, deslembradas.
Este caxato-mar xa non ten cura,
non volve guindar creba a estas coieiras
nin alpacas que agochen o infortunio,
tan só corpos comestos de gaivotas
e o salobre mentir da equidistancia."
“Detrás da néboa o felo” de Alexandre Nerium (seudónimo de Francisco Manuel López Martínez, Fisterra-1960)
Ed. Amastra-N-gallar. Santiago de Compostela, 2014. páx 23-25. Edición non venal.
(Fonte: www.felosdemaceda.com)
Carguizoi, 23 de febreiro de 2019. |
No hay comentarios:
Publicar un comentario