Unha bomba de trilita

"iniciando entón as mulleres o canto do "Ay de mí", que secundaron todos, como secundaron tamén cando Isolina Pérez Landeira conduciu en voz alta o rezo do rosario, co único incidente de que ó chegar á altura da Fonte do Corgo estaba Rudesindo González Sueiro, alias Nécora, mexando no medio e medio da praza, ó tempo que na man esquerda mostraba un bote de pementos morróns que el dicía que era unha bomba de trilita, co cal pensaba desfacer a procesión e mandar a vinte polo menos para o outro barrio."

Carlos Casares, Os mortos daquel verán, ed. Galaxia, 1ª edición, Vigo, 1987, páxs. 118-119.