Choromicaba

"e que había ademais o dato de que o día vintecinco de xullo pola noite alguén vira ó capataz Isolino Madarro Fernández collendo polo pescozo a Pedro López Sarandeses, xusto na esquina que fai a Rúa Cega ó se xuntar co Caleixón das Ánimas, mesmo debaixo do balcón da casa do ministro do xulgado, o que o tal Madarro Fernández lle estaba dicindo unhas frases relacionadas coa participación no suceso de que se fala, as cales frases contiñan ameazas contra o individuo mentado, que choromicaba e aludía ó crime"

Carlos Casares, Os mortos daquel verán, ed. Galaxia, 1ª edición, Vigo, 1987, páxs. 136.