"Dirixinme ao xardín do Posío. A primeiras horas da mañá o parque estaba tomado por xubilados e rapazolos que decidiran copar as clases, todos uns mangallóns moi mantidos.(...)
Foi entón cando distinguín a Helena, enconicada nun dos bancos do paseo central. A visión desacougoume. Apreixaba os xeonllos cos brazos, aterecida pola friaxe, e fumaba un canuto despreocupadamente, allea aos comentarios dalgúns alumnos moi aplicados -tamén de bo dente- que se dirixían ao instituto."
Diego Ameixeiras, Baixo mínimos, ed. Xerais, xuño, 2004, páx. 40
No hay comentarios:
Publicar un comentario