"Xa non foi un misterio, desde entón.
Xacinto, o garrido copreiro, o mozo fermoso que desdeñaba á todas, namorouse da fadasiña de Castel-Ramiro, e penaba de amores, porque ela non podía faguerlle caso á un home.
Apenas o apardecer escorrentaba as últemas rayolas do sol, xa as rapazas, medroñentas e tremantes de emoción, escoitaban o doce salayar do seu copreiro."
Heraclio Pérez Placer, Contos da terriña, Editor Andrés Martínez, A Coruña, 1895, páx.12-13
("Amor de fadas")
No hay comentarios:
Publicar un comentario