De mirada líquida

"Uns meses antes daquel suceso, un día de verán viu ela chegar a Antonio Salgado París desde a terraza do Café Moderno, onde eles estaban tomando un xelado, e invitárono a sentarse. Vestía unha chaqueta de punto de cor encarnada, cun pantalón gris de algodón e uns calcetíns da mesma cor. Ía peiteado con raia ó medio, o cal acentuaba o carácter case infantil e unha miga inocente do seu rostro, que dominaban uns ollos claros, de mirada líquida, nos que se transparentaba unha dozura bondadosa."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 103.