“Nela abriu as
pernas e mirou. Ela non vía nada distinto, todo en si mesma estaba igual do que
estivera sempre, pero en comparación non era como Narda. Pero tampouco era como
o Xosé ou o Antón. Pensou en se cadaquén sería só igual a si mesmo. E asumiu
que ela era Manuela e tamén Manuel e con grande desgusto do papá comezou a
vestir como os irmáns e cortou o cabelo, comezoulle a medrar a barba pechada e
castaña e soubo que sería home por fóra a partir dese momento aínda que no de
dentro pelexase unha muller contra unha besta.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario