“Pero chegaron os
catorce anos e aquel sangue desexado aínda non lle chegara.
Hai rapazas que tardan máis en ser mulleres,
dicía a mamá falando coa avoa. Pero esta nena está a encherse de pelo e nin
medra nin lle medran os peitos nin ten mostra de ir ser muller en breves.
Dígoche que está fadada, sempre cho dixen.
E Nela, que cada vez camiña máis na compaña
dos seus irmáns e até comeza a imitarlles o movemento, o fumar co cigarro
agochado na cuncha da man, o cuspir no piso, o xuramento pronto para saír
dentro de cada frase.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario