“Antonia de
Rebordechao, Antonia Vianesa, Antonia Bonita, Antonia desquerida, desbotada,
ninguén te quere e eu son quen te coida, quen te aloumiña. Mira para min e
creme, cando digo que son máis parecido a ti do que ti mesma, que te quero con
toda a equipaxe de ósos que levas, as dúas nenas e ti. Catro fluxos compasados
de sangue cando a lúa está ben alta.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario