"Onte falaba da película de Mary Pickford que proxectaron recentemente no Salón Artesonado do Liceo. Ó revés do entusiasmo que pon sempre nos escritos que se refiren á actriz americana, había no comentario un ton agresivo e de queixa, talvez un desafogo contra algo ou alguén que ela non poida imaxinar. (...)
Nesta ocasión, en camibo, despois de asistir á proxección de Rosita, todo o que se lle ocorreu foi aproveitar esa circunstancia para escribir un artigo destinado a outros fins: responder talvez a algunha opinión non compartida, expresada por algún dos seus contertulios no Liceo, ou quizais, con máis seguridade, deixarse levar inconscientemente pola depresión ou a melancolía na que está ensumido desde hai tempo."
Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul.
Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 55.
No hay comentarios:
Publicar un comentario