domingo, 22 de noviembre de 2015

Unha gargallada estrepitosa

"Con media botella de Dyc enriba empecei a facerme moita graza. Tanta que non puiden evitar soltar unha gargallada estrepitosa cando vin unha rapaza trousando na porta da igrexa de Santa María Nai.

  -¿De que ris, fillo de puta?- preguntoume a rapaza con ton desafiante.
  -De min- respondinlle a berros.

  A voz esgazada pola friaxe e o alcohol resultoume familiar."

Diego Ameixeiras, Baixo mínimos, ed. Xerais, xuño, 2004, páx.93

No hay comentarios:

Publicar un comentario