"Lembrábase da febre con que percorrera a plataforma da torre; os tristes e melancólicos sosegos baixo as caracochas, as contemplativas vaguedades pé do Miño, e os terrores da sala de respeto, cando vía os carcomidos retratos dos avós destacarse máis sombríos, máis ameazadores, como se quixesen fundilo na espesa capa de po e balor amontoada nos marcos dos lenzos."
Francisco Álvarez de Nóvoa, "Redimido", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.112
No hay comentarios:
Publicar un comentario