"Pendurados das paredes, víanse algúns cadros. Unha parella de namorados vogando nun sereno lago; despois, a mesma parella xogando nunha barquiña con dous meniños louros coma seixos do Miño; máis alá, xa vellos, lendo unha carta, a do fillo mariño; e por fin, velliños de todo, mirando aparvados para os netos..."
Francisco Álvarez de Nóvoa, "A lámpada rosa", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.70
No hay comentarios:
Publicar un comentario