As súas desnudeces

                                                                     A***

  "As primeiras rachas do corisco invernizo fan arremuiña-las abandeiroladas follas da cima dos sanguiños, facéndoas caer como bolboretas de ouro, e baten as vidreiras do meu escritorio, xemendo nas regandixas das portas.

  A paisaxe, espida da follatería do verán, vela as súas desnudeces na brétema do Miño, que, coma unha coroza de chumbo, asoballa á terra, emborranchando as lonxanías que grisean ó lonxe.

  A luz do día, morriñenta e pálida, trema fatigosa ó apardecer, aterecida co frío, e o ceo triste da neboeira parece envolve-la alma nas vagas saudades que inspiran os outonos mariñáns..."

Francisco Álvarez de Nóvoa, "O louco", Pé das Burgas, 1896. (Desta edición, Biblioteca de La Voz de Galicia, 2002) páx.16