Maceda I

Xosé Ramón Mariño danos conta dos anos inmediatos á morte de Francisca:

“En 1834, ano en que quedou viúvo, Manuel Blanco, de vinte e catro anos, gáñase a vida por Maceda cunha tenda ambulante. Tamén se ofrece como xastre, outros dos seus múltiples oficios. Faille un pantalón a un tal Manuel Ferreiro, vendedor de panos comprados en Portugal e veciño de Xinzo da Costa, aldea de Vilardecás-Maceda. Poucas semanas despois atópanse na Limia e marchan xuntos cara a Chaves.

Catro ou cinco meses despois de marchar con Manuel Ferreiro a Portugal Romasanta volve só pola casa do seu compañeiro de viaxe. Dilles á muller e á irmá que, de parte do Manuel, lle dean a roupa que lle deixara na casa, para levarlla. A muller entrégalle unha camisa, nove calzóns, unha chaqueta, un chaleco e un pantalón, todo por un valor de douscentos a trescentos reais. Manuel Ferreiro non regresou nunca ao seu domicilio, onde o agardaron a muller, a irmá e os tres fillos ata que o tempo lles matou a esperanza.