Matinando nas súas cousas

"-¿Qué, paseando, Castor?

Outras veces preguntábanlle:

-¿E logo, Castor, hoxe non fuches a Arzádegos?

O Castor detíase un pouco coa xente, e seguía despóis o seu paseio, matinando nas súas cousas. (...)

-Castor, ven que tenemos que ir a Verín.

Entón o Castor arrumábase á escaleira da casa pra que montase a rapaza, e sen máis nada, toca pra Verín.

-Castor, vamos deica os muíños, pero temos que ir por Arzádegos -dicíalle Manoliño ou calquera de seus irmaus.

E o Castor collía dereito pra Arzádegos sin máis espricacións. (...)

Era un burro famosos aquel  Castor. Pola súa persoalidade e notabilidade, podía dicirse que perteñecía ás forzas vivas de Vilardebós."

Silvio Santiago. Villardevós, Ed. Galaxia. Biblioteca Básica da Cultura Galega,  nº 40; 1982. Páx. 122-123.