martes, 16 de marzo de 2021

Arelas de marcharse

 "Tanto e tanto pamplinóu o noso zapateiro, que ao fin saíu do despacho do Gobernador cunha carta pra o comandante do posto da Guarda Civil de Verín. E á media noite de aquel mesmo día, a corneta do Juan soaba de novo nas rúas de Vilardebós.

 O cabo non puido afaguerse nunca aos concertos do zapateiro, e pidíu ser trasladado. E cando se marchóu, o Tallón deixóu de tocar o cornetín, e sentíu arelas de marcharse el tamén."

Silvio Santiago. Villardevós, Ed. Galaxia. Biblioteca Básica da Cultura Galega,  nº 40; 1982. Páx. 103.

No hay comentarios:

Publicar un comentario