Até o día de San Pedro

“Logo, coa testa lixeiramente ladeada, nun baixo ton de voz, pero temesiña e cautelosamente, como se coa miña actitude andara a agardar polo enmudecido eco que espertarían as miñas palabras, afirmei que dende trece anos antes, é dicir, dende que me botara ós camiños e até o día de san Pedro do 1852, por efecto da maldición dalgún dos meus pais, que non sabería se sería dos meus pais, da miña sogra ou se de alguén máis, quizais tamén polo feito de se-lo sétimo irmán varón dos nove habidos polo meu pai, trouxera unha vida errante, cometendo diversos asasinatos ós que non puiden nin souben subtraerme porque a maldición me compelía a realizalos. ¡Como chorei confesando as miñas coitas! ¡Como me estremecín cando afirmei que concluía as miñas fazañas alimentándome coa carne das miñas vítimas!”

Conde, Alfredo.  Romasanta. Memorias incertas do home lobo. Ed. Sotelo Blanco. 2004. páx. 80-81.