“...que eu e mais
outros dous homes que son de nome Antonio e don Genaro e que non volvín ver
desde aqueles tempos, estabamos maldicidos pola fada dos lobos e mudabamos o
corpo coa fame e a xenreira porque se nos metía a cobiza da carne polos furados
do nariz e se nos arrichaba o sexo como se houbese animais que vivisen dentro e
fóra de nosoutros e podiamos andar á xaneira e con fame por días pares e até
máis de dez e facer pequenas matanzas en grupo, que é o que fan os lobos.”
No hay comentarios:
Publicar un comentario