Un pirata cun gancho na man

"Aquel día ía moita calor e deitámonos por riba das pallas, sen usar a manta. Ao principio, Carlos dixo que podiamos durmir un pouco, pero eu non tiña sono e díxenlle que era mellor que seguísemos falando, como cando estabamos sentados no banco da Carballeira da Fonte, aínda que xa non se atopase con nós o criado Anselmo. (...) e logo engadiu que había uns momentos, cando estabamos os dous sentados co criado Anselmo, falando na Carballeira da Fonte, nese instante gustaríalle ser un pirata cun gancho na man para meterlle medo a tía Mercedes. (...) e díxome que un día estivera a punto de coller unha boneca de porcelana de tía Mercedes, serrarlle a cabeza e cambiarlla por unha pataca, pero que non o fixera por medo a que o descubrisen e o mandasen para Bóveda, cos seus pais."

Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011. Páx. 105-106.