"Arturo non me volvería falar directamente da miña amizade con Carlos ata uns meses despois, cando xa estabamos casados. Foi no primeiro verán que pasamos os dous sós en Beiro, porque aquel ano mamá e papá decidiron que xa non lles apetecía deixar a casa da cidade para ir de vacacións, unha decisión que tía Mercedes traduciu á súa maneira dicindo: "O casado casa quere"."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011, páx. 152.
No hay comentarios:
Publicar un comentario