"Desde o coche vía as árbores que se aliñaban a ambas as dúas beiras da estrada, as casas de tellados vermellos situadas na caída dos montes, todos dun verde intenso aínda en pleno verán, e os penedos grises de Turei, redondos como ovos xigantes postos alí por dinosaurios, igual que aqueles monstros que poboaban os meus soños desde nena."
Carlos Casares, O sol do verán. Ed. Galaxia, Biblioteca Carlos Casares, nº3. 1ª edición, 2002; 4ª edición nesta colección, Vigo, 2011. Páx. 116.
No hay comentarios:
Publicar un comentario