Un home de ben

"Dicíalles este ós amigos do partido que Antonio Salgado París era resultado dun cruce explosivo entre cura e criada, aludindo ó conto falso, inventado por un grupo de señoras, dunha suposta orixe sacrílega familiar, que viña do tempo do seu avó, a quen facían fillo dun coñecido abade de Beiro, máis tarde asasinado en circunstancias nunca aclaradas. Aínda así, o citado López Bande aseguraba que Salgado París era un home de ben, con quen sempre se podía contar nas horas difíciles, cando facía falta xente firme e con coraxe, como sucedeu cando a morte dos obreiros asasinados no Café Fornos."

Carlos Casares, Deus sentado nun sillón azul. Ed. Galaxia, colección literaria, nº 138. 1ª edición, Vigo, 1996. Páx. 102.