Sereno, arruinado pola asma... (I)

SERENO, ARRUINADO POLA ASMA, INVOCA

ANTANO ÁS PORTAS DA CIDADE

A Benito Lentellais, 

capataz de serenos alá no Serenou de 1842

Eu veño a declararte,

a apalparche a tristeza,

a bebe-la mentira dos que beben contigo

cando menten contigo e beben sos.

E a ti.

Eu veño a someterme.

A que tornes á alcoba e me reduzas.

Que me habites dediante do desprecio.

Finalmente.

E por se acaso veño

a que confundas

          entre ti

e arredores de logo, lago, enigma;

a procedencia incerta na que vivo as palabras.

¡Cidade de cascudas!

Filmádelle un trailer a estas pedras

no que un home é mentira,

mentras a néboa pasa

                         e acontece.

Guede, Manuel. Contra Serenou. Ed. Sotelo Blanco, 1985, páx. 27.