“María. María xa
temos e non será cousa de chamar a todas como se chaman as vacas no prado e que
veñan doce ao chamado, non é? Catalina. Ese é nome de galiña. Flor. Curto de
máis, chamaranlle Floriña, que é nome de mexericas. Prudencia. Quita de aí,
muller. Isolda. Quen? Hermelinda. Ou Micaela, coma ti. Boh. Anuncia? Por que?
Polos sinais. Merda. Manuela. Manueliña. Niniña. Nela.”
Pedreira, Emma. Besta do seu sangue.
Ed. Xerais. 2018. Páx. 12
No hay comentarios:
Publicar un comentario