"A esa hora non había ninguén alí, estábamos nós os dous soilos, xogando un partido de singles e no Club non quedaba xa ninguén. O encargado foise ás sete e media e díunos as chaves, non se preocupen, logo poden deixalas no bar da esquiña que xa as recollo eu mañá pola mañá, non se preoucpen.
Víu sair ó encargado i escondeuse detrás dun camión vello que está abandoado dende hai tempo á beira do muro principal do Club. Meteuse debaixo i agardóu que se fose. (...) casi sin esforzos, pegando un salto pequeniño, encaramóuse no arbre dos espías, a ver, a ver, aclara eso Cachorro, sí señor, é que polo vrau moitas veces subíamos a espiar as rapazas que se bañaban na piscina."
Carlos Casares, Cambio en tres, ed. Galaxia, colección "Illa Nova", Vigo, 1969, 1ª edición, páx. 48
No hay comentarios:
Publicar un comentario