lunes, 29 de mayo de 2017

Nunha gran morea silenciosa

"Apaga o cigarro, tira a colilla i o sono penetra na habitación, que se vai reducindo. Pecha a fiestra i a cidá bórrase máis alá das contras, aínda ilumiñada, pero a punto de convertirse nunha gran morea silenciosa. Íspese a oscuras, soilo na presencia da door que sinte no peito, e deposita mainamente o seu cansancio sobre a paz desta cama onde hai cáseque catro anos que non durme, catro anos que vai facer o 24 do prósimom mes de agosto."

"o dito Cachorro, despóis da trompa agarrada un domingo pola noite en compañía de rapaces-formiga en situación mui semellante á por il soportada, despóis de estar a punto de pelexar cun desconocido compañeiro, despóis de mexar contra a peana que aguanta o peso do bronce estatuario cuia rixidez inmoviliza ó frade de Casdemiro, despois de deitarse, erguerse, vomitar, etcétera, non realizóu un análisis in mente do problema, como iste que aiquí realizamos."

Carlos Casares, Cambio en tres, ed. Galaxia, colección "Illa Nova", Vigo, 1969, 1ª edición, páx.99

No hay comentarios:

Publicar un comentario