jueves, 10 de marzo de 2016

E ao cabo voltamos

"Ao romper a alba do día seguinte, ambos os dous amigos despedíronse dos habitantes da casa. Brais convencera ao seu amigo para pór terra de por medio. Sen apenas provisións e baixo un inverno glaciar, extraviados por montes e camiños desertos, acabaron ante a mesma porta da Casa da Escasulla.

  -Tamén é casualidade -cavilou o vello guerreiro-, tantos esforzos por afastarnos de aquí e ao cabo voltamos."

Miguel Mosquera Paans. Viaxe a Lánsbrica. Colección Alcaian. Ed. Urco, Compostela, 2012, páx.187

No hay comentarios:

Publicar un comentario