sábado, 30 de agosto de 2014

Tralalalalá

"a millor era Doloriñas, que non se deixaba monear Lola porque lle somellaba nome de cómica forasteira, anque cantaba, bailaba a imitanza das que viñan ao café da Unión polo Corpus:
Tengo aquí dos panderetas -que me traje de Londón,
si dejo que usted las toque -se le rompe el corazón...
Si quiere tocarlas -yo le dejaré
pero con cuidado -no se muera usted
pues mis panderetas -son de modo tal
que sólo tocarlas -tralalalalá."

Eduardo Blanco Amor, Xente ao lonxe , páx. 122, Editorial Galaxia, Vigo 2006 (2ª edición en BBA).

No hay comentarios:

Publicar un comentario