domingo, 23 de febrero de 2020

"Felo"

Fotografía de Emilio Araúxo. Páxs. 8-9.


“Non é noutro sitio senón nesta máscara onde se ofrece a nós o segredo do desexo, 
e con el o segredo de toda nobreza.” (Lacan, J. Ecrits).

O aviñado de palabras.
Debaixo da máscara.

Os felinos como tótem
Na mitra.

A risa carniceira.
A morte como emblema.
Baleiro dos ollos
Miradas severas
Na ausencia de toda mirada.
Os dentes brancos para tronzarvos.
Os bigotes negros para engañarvos.

As meixelas vermellas para pareceren.

E despois o Avó.
Que avanza, ausente, soñador,
Acicalado co branco do tempo

Entre os Felos e o Vello
As miradas nin sequera se cruzan.

Uns vixían
O outro medita.

Unha cruzada?
Duns cara ó outro?
Dun cara ós outros?

Nunha repercusión  infinita
Quen devora quen?

Foi dito
Felo.

Falar.

Joseph Attié. “Felo”. Páxs. 5-6. Ed. Amastra-n-gallar. Santiago de
 Compostela, 2007. Edición non venal. 


No hay comentarios:

Publicar un comentario