O viaxe de volta

"Ilustrísima ergueuse entón e dirixíuse cara a porta para evitar a aglomeración do final. Agardou alí de pé a que rematara a función e despóis, coa gorra ben metida hasta as orellas, iniciou o viaxe de volta. Marchou por onde viñera. Ao pasar por diante da igrexa dos franciscanos non puido evitar o xesto casi mecánico de santigarse. Mirou para os lados para cerciorarse de que non fora descuberto e coas mans metidas nos petos perdeuse na escuridade protectora da Rúa dos Paxaros.

  Xa en Palacio, mentres tomaba notas sobre o que viña de ver, aínda coa emoción nos ollos e no peitos, sentíu que o fuxido apetito anunciaba a sua chegada de xeito violento e imperioso. Dispoña dun par de libras de chocolate, pero ao día seguinte tiña que misar."

Carlos Casares. Ilustrísima.Ed. Galaxia, 1980. 3ª edición, novembro 1986, páx. 58.